نشست پاریس وسخنی که فرصت گفتن نیافت

م. سحر

"آیا تجربهء دردناک خمینیسم کافی نیست تا ازیادآوری هذیانات کسانی همچون آل احمد یا شریعتی یا خیلی های دیگر که افاضاتشان را وحی ِ مُنزل می پنداشتیم و متأثر از آراء آنان به گِردِ اوباش ِ خمینی حصار گوشتی می ساختیم ، بر خود بلرزیم؟

آیا می باید امروز نیز هذیانات ِ دیگری را جانشین ِ آنها کنیم تا برای آیندهء پر درد و دریغ ِ دیگری زمینه سازی شود؟"


+ زبان فارسی یا "ملتِ فارس"؟